از دغدغه های والدین امروزی پرورش کودکی با توانمندی های بالاست، که آموختن چند زبان از اولویت های اول است.
داشتن کودک دو زبانه یا چند زبانه شاید کار راحتی به نظر بیاد ولی فکر کردن به خطرات و آسیب های احتمالی این مسیر باعث میشه والدین اطلاعات خود را در این زمینه بالا ببرند.
رایج ترین سوالی که در این بین والدین می پرسند این است: «بهترین راه تربیت یک کودک دو زبانه چیست؟»
پاسخ به این سوال ساده است: «تنها با آنها حرف بزنید!». هر چقدر هم که این توصیه کوتاه باشد، اما عملی است. نوزادی که تنها اصوات محدودی را می تواند تولید کند، با گذشت زمان به یک سخنور حرفه ای تبدیل خواهد شد.
سوال رایج بعدی این است که : "بهترین زمان برای شروع زبان دوم کودک چه زمانیست؟"
شاید این نکته اولین و مهمترین نکته در پرورش کودک دو زبانه یا چند زبانه باشد.
در اکثر منابع علمی آمده است که کودک از بدو تولد تا سه سالگی طی شرایط ایده آل میتواند دو تا 4 زبان را به صورت همزمان صحبت کند
اما اولین شرط زبان چندم مواجهه 30 درصدی روزانه کودک با آن زبان است. به طوری که کودک شما در طول یک روز حداقل 30 درصد از مکالمات خود را با آن زبان درگیر باشد.
سوالی متداول دیگری که ذهن والدین را درگیر میکند این است: "آیا پرورش کودک دو زبانه باعث تاخیر در سخن گفتن کودکان می شود؟"
برخی از کودکانی که دو زبانه پرورش میابند برای شروع به صحبت کردن زمان بیشتری نیاز دارند به نسبت کودکانی که یک زبانه می باشند. این تاخیر البته موقتی است. در هر صورت طبق نظریه کارشناسان ، این را نمی توان یک قانون کلی ذکر کرد .
متاسفانه ، به والدینی که در مورد تاخیر صحبت کردن فرزندان دو زبانه خود نگران هستند ، گفته می شود که فقط به یک زبان اهمیت دهند و با یک زبان با فرزندان خود صحبت کنند . این کار و توصیه در گذشته به این خاطر بود که استعمال دو زبان ، به عنوان مقصر اصلی مشکل داشتن در یادگیری و صحبت کردن ، در نظر گرفته می شد.
«کستر» می گوید :مطالعات جدید ثابت می کند بچه هایی که در یک زمان دو زبان یاد می گیرند و تاخیر در تکلم دارند از محیط همان چیزهایی را به عنوان زبان کسب می کنند که کودکان تک زبانه و فرقی با یکدیگر ندارند.